Chemia

dummy

Chemia, chemia, chemia <3
osobiście bardzo lubię ten przedmiot, tak samo jak resztę przyrodniczych (fizykę, biologię) albo nawet bardziej. Bardzo ciekawy.

A wy co sądzicie o chemii? Happy

nimrod.

Fuj fuj fuj. Ale może to przez nauczycielkę?
W każdym razie: ja się bronię, że 'jestem przecież humanistką!' (chociaż obecnie z matmy mam lepsze oceny niż z polskiego, ale ciii). Po prostu... Okej, wyuczę się o metalach, okej umiem z tego całego układu korzystać, okej wiem jak się oblicza to i to, wiem co to jest reakcja chemiczna a co to zjawisko fizyczne... Tylko potem się okazuje, że to, co na moją logikę i przemyślenia i dumania było zjawiskiem fizycznym, to jest reakcją chemiczną.

Seethunder

Unicorn Go Go

See, jak to skąd co się bierze? Rozwiniesz trochę, proszę?

Powiem, chyba dość zaskakująco, że chemia to dla mnie zdecydowanie większa pamięciówka niż biologia. Bo jest tak ,,Jak zmieszasz ten rodzaj substancji z tym to dostaniesz to. ALE... *i tu następuje 50 wyjątków*". Masakrą są dla mnie chrom i mangan - muszę się nauczyć co tworzą na jakim stopniu utlenienia, w jakim pH to tworzą, jaki to ma kolor, etc., etc. W ogóle nie znoszę tych kolorów, najchętniej poprzestałabym na siarczanie miedzi, amen. Okropna jest też budowa atomu - jeśli jeszcze nie mieliście, to zapomnijcie, że to jest tak banalne jak ,,atom składa się z protonów, neutronów i elektronów". Nie kurna. Trzeba się jeszcze nauczyć co to jest liczba główna, liczba magnetyczna, spinowa, co to są powłoki główne a co podpowłoki, o blokach w układzie okresowym i co najgorsze - o hybrydyzacji... nawet nie pamiętam czego. Jedyne co mogę z tego wyrecytować to zasada nieoznaczoności Heisenberga, bo jest taka dziwna, że aż ciekawa.
Lubiłabym chemię niesamowicie, gdybym mogła robić to wszystko 10 razy wolniej i ze zrozumieniem, a nie tylko wyrypywaniem się na blachę. I gdyby nie wisiała nade mną wizja matury. Bo np. zadania typu ,,masz trzy probówki, w których są *wstawić jakieś substancje*, rozpoznaj co jest co" są naprawdę świetną zabawą, o ile mogę sobie nad nimi posiedzieć ot tak. Albo projektowanie doświadczeń, też to bardzo lubię. Ale jak myślę o tym, że muszę to mi się odechciewa.

A jak byłam mała, chciałam być chemikiem. Nawet miałam zestaw małego chemika, i zrobiłam zieloną plamę i dziurę w kuchennym suficie.

Seethunder

Darcia

W gimnazjum nienawidziłam, bo miałam kobietę, która strasznie słabo tłumaczyłam.
Teraz jestem w LO, w tej samej szkole (jestem w zespole szkół, mam tu wszystko od przedszkola do LO włącznie) i płaczę za chemiczką z gimnazjum. Naprawdę. Niby ta, która uczy mnie teraz, wykłada wszystko tak, że pamiętam dużo z lekcji, ale co z tego? U niej się chyba NIE DA wyjść na tróję.

rafał · Wysłany: Czw 22:52, 24 Mar 2011 Temat postu:

Uwielbiam. Oprócz niemca i matmy, to mój ulubiony przedmiot.

Karo.